Miasto robotnicze +++

Saint-Quentin – Miasto robotnicze w XIX wieku

Saint-Quentin to stolica Vermandois, wzniesiona na dwóch brzegach rzeki Sommy. Znana była od średniowiecza z wyrobów i sprzedaży materiałów włókienniczych. W przededniu Rewolucji przemysł lniany przeżywał rozkwit. Oblicza się, że w tym okresie w mieście i na peryferiach znajdowało się 12 tys. warsztatów tkackich, w których pracowało 60.000 włókniarzy. Rewolucja zahamowała ten rozwój, który stopniowo zacznie się odradzać na początku XIX wieku. Koło roku 1830 rozpoczyna się era industrialna we Francji, do przemysłu włókienniczego dołącza się przemysł ciężki, powstają różne fabryki, które przyciągają ludność z okolicznych wiosek, co prowadzi do znacznego wzrostu liczby mieszkańców Saint-Quentin.

Czas pracy wynosi od 10 do 12 godzin dziennie; płace wahają się w zależności od kursu dnia, praca jest traktowana jak inne produkty na rynku i według tej zasady opłacana. Jeśli weźmie się pod uwagę, iż do czasu pracy należy doliczyć jeszcze czas przeznaczony na drogę do pracy (pieszo) wtedy będziemy mieli pojęcie, jak te warunki niszczyły życie rodzinne, a czas wolny nie istniał. Spotykamy się tutaj z podstawowymi cechami rozwijającego się przemysłu, który pracę zarobkową odrywa od życia rodzinnego. Takie warunki życia i pracy prowadziły do wyłonienia się grupy ludności, która żyła w niepewności, cierpiała na liczne i różnorodne choroby, była nieszczęśliwa i narażona na nędzę moralną. Jednym słowem Saint-Quentin jest typowym przykładem robotniczego miasta w XIX wieku...

Najbardziej dziwi to, że młody wikary, dopiero co przybyły z Rzymu, odznaczający się powszechnie znanym intelektualnym bogactwem, uzna natychmiast to miasto za swoje – owo miasto, od którego jak wiele go dzieli. Dehon poprzez swoje urodzenie, swoją kulturę i zainteresowania był ukierunkowany ku całkiem innemu światu. Jakże jego spotkanie z Saint-Quentin jest jedyne w swoim rodzaju, przynajmniej, wydaje się, nadzwyczajne. Właśnie z tego spotkania będzie wyłaniało się dzieło jego życia. Założenie zgromadzenia zakonnego jest nierozerwalnie związane z Saint-Quentin, co znajduje odbicie w samej nazwie: Księża Najświętszego Serca Jezusowego z Saint-Quentin (Y. Ledure)